Σαν να ήταν χθες ο Μαίος του 1991, που έγινα μέλος της τραπεζικής οικογένειας της ΕΤΕ, διανύοντας ένα εργασιακό και συνδικαλιστικό ταξίδι τριανταδύο ετών, έφτασε η ώρα της αποχώρησης μου.

Στο ταξίδι αυτό, είχα όλους εσάς συνταξιδιώτες μου, περάσαμε δύσκολες και εύκολες καταστάσεις, που μας γέμισαν εμπειρίες. Συνεργαστήκαμε, γνωριστήκαμε, γλεντήσαμε, χαρήκαμε, στεναχωρηθήκαμε, λυπηθήκαμε, βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον σε κάθε δύσκολη στιγμή. Μέσα από όλα αυτά εισέπραξα, την αλληλεγγύη, το σεβασμό, την αγάπη σας. Σας ευχαριστώ εγκάρδια γι΄αυτά που μου μάθατε και για εκείνα που με κάνατε να αισθανθώ.

Σας ευχαριστώ, που μέσα από την αλληλοκατανόηση, πετύχαμε να έχουμε μια πολύ καλή και εποικοδομητική συνεργασία, όλα αυτά τα χρόνια. Ευχαριστώ ιδιαιτέρως, εκείνους τους συναδέλφους, που με τις γνώσεις τους και την εμπιστοσύνη τους, με βοήθησαν να ασκήσω καλύτερα τα καθήκοντά μου, να πετύχω τους εργασιακούς μου στόχους, να μου δώσουν πρωτότυπες ιδέες για την συνδικαλιστική μου δράση.

Οι γνώσεις και η εμπειρία μου ήταν πάντα στη διάθεσή σας. Όλες οι μάχες που έδωσα είχαν πάντα ως πυξίδα την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και το κοινό καλό ανεξαρτήτως πολιτικών ή συνδικαλιστικών πεποιθήσεων. Στόχος μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν η εξυπηρετήση όλων όσων ζητούσαν τη βοήθεια μου είτε ήταν μέλη του ΣΕΠΕΤΕ είτε όχι.

Δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου στο Διοικητικό Συμβούλιο, με τους οποίους συνεργαστήκαμε άψογα και σημειώσαμε πολλές συνδικαλιστικές επιτυχίες. Είμαι σίγουρος ότι θα κρατήσουν τη σημαία του ΣΕΠΕΤΕ ψηλά και εύχομαι το νέο προεδρείο με την καλή συνεργασία να πετύχουν πολλά πράγματα.

Τα συναισθήματα πολλά και έντονα και με την συγκίνηση να κυριαρχεί, σας αποχαιρετώ. Εύχομαι από βάθους ψυχής, να έχετε καλό και δημιουργικό υπόλοιπο του εργασιακού σας βίου και να είστε πάντα ΥΓΙΕΙΣ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, εσείς και οι οικογένειές σας.

Με αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση,

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Α. ΔΡΟΛΙΑΣ